Story.

ไม่รู้ทำไมพอยิ่งโตก็ยิ่งดูหนังน้อยลงเรื่อยๆ ทั้งๆที่แต่ก่อนคุณพ่อก็มักจะซื้อหนังซีดีเป็นแผ่นๆเก็บจนเต็มตู้ แต่อยู่ๆมันก็ไม่เคยเพิ่มจำนวนขึ้นมาอีกเลยเหมือนกับคุณพ่อเกิดอาการเบื่อหนังขึ้นมา รวมทั้งการเปิดทีวีดูเองก็น้อยลงตามลำดับ พอไม่ได้ดูหนังนานๆ ดูเรื่องไหนก็ดูจะสนุกไปทุกเรื่อง และวันนี้ก็ฤกษ์งามยามดีได้ดู 47 meters down หรือว่า ดิ่งลึกเฉียดนรก ที่เคยเปรยๆกับเพื่อนว่าอยากดูไว้ ถึงจะได้คะแนนจากฝูงชนแค่น้อยนิดก็ตาม --- สปอยยย นาจาา --- ตัวละคร : พี่สาว (ลิซ่า), น้องสาว (เคท) สองพี่น้องที่ลงไปดูฉลามด้วยกัน --- พระเจ้า ชีวิตคนเรามันจะระทึกขวัญไปแล้ว ฉันสามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของลิซ่าได้อย่างแจ่มชัด ไม่รู้ว่าเพราะนิสัยของตัวเองเป็นคนที่ไม่กล้าออกจากโซนของความปลอดภัยแบบลิซ่าเหมือนกันไหม ตั้งแต่ความรู้สึกก่อนจะลงไปใต้ท้องทะเล และเรื่องราวระหว่างนั้น 'ฉันทำไม่ได้' ลิซ่าพูด แต่สุดท้ายก็ต้องลงไปอยู่ดี (เป็น จขบ เองก็กลัวโว้ยยย) เรื่องราวระทึกขวัญเริ่มต้นนับจากนั้น ลุ้นได้กับทุกฉากที่ตัวละครออกจากกรง ว่าฉลามมันจะมางาบตอนไหน หนึ่งในฉา...

5 เซนติเมตร ต่อ วินาที คือ ความเร็วที่ดอกซากุระร่วงหล่นพื้น ไม่รู้ว่าประโยคนี้มันหมายถึง ความเร็วที่เร็วจนน่าใจหาย หรือว่า ความอ้อยอิ่งที่เชื่องช้าเกินไปกันแน่ -- -- (บทความมีการเปิดเผยเนื้อเรื่องบางส่วน) มีคนแนะนำให้ลองดูอนิเมะเรื่องนี้ ประจวบเหมาะกับเจอใน Netflix โดยบังเอิญ แต่ในขณะนั้นพี่ที่พักอยู่ ด้วยก็กลับมาที่บ้านพอดี โดยปกติด้วยความที่ชอบดูหนังคนเดียวมากกว่า ก็อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ ความประทับใจแรกจึงมาแบบแปลกๆ ทุกอย่างดูเนือยๆ อารมณ์ความรู้สึกดูจะลดระดับลงกว่าตอนที่ดูหนังคนเดียว แต่เนื้อเรื่องมันก็เรียบๆ เรื่อยๆ จริงๆ ในเรื่องเล่าถึงพระเอก (ทาคากิ) กับ นางเอกในใจพระเอก (อาคาริ) ที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก แต่วันหนึ่งต้องแยกย้ายกันไป เรียนกันคนล่ะที่ อยู่กันคนล่ะจังหวัด ทั้งสองติดต่อผ่านกันทางจดหมาย และสุดท้ายก็นัดเจอกันในวันหนึ่ง โดยที่ทาคากิเป็นคนเดินทางไปหา -- -- ระหว่างการเดินทางนั้น หิมะตกหนักจนทำให้รถไฟที่พระเอกนั่งไปล่าช้า ในเรื่องเป็นยุคสมัยก่อน ที่ทั้งสองคนยังไม่มีโทรศัพท์มือถือ ไม่มีอะไรที่สามารถติดต่อกันได้ในขณะนั้นเลย ...